In Nederland hebben we veel banen die complementair zijn aan technologie, waaronder AI. Dat wil zeggen dat AI het werk niet vervangt, maar verrijkt. Grote vraag is dan: Hoe? Een vraag die steeds meer docenten zichzelf stellen: wie wil en moet ik zijn in tijden van AI? Remco Pijpers doet hier onderzoek naar en deelde een mooie post naar aanleiding van een gesprek tussen Johannes Visser (De Correspondent) en onderzoeker en docent Hans de Zwart (Amsterdam University of Applied Sciences).
Het gesprek gaat vooral over onderwijs en leren. Wat is de zin van onderwijs in tijden van AI? Hans geeft in het gesprek aan: “positief geformuleerd is AI een uitnodiging om te herijken wat onderwijs is en waar we het voor doen. Het dwingt om aan de slag te gaan met vragen als: “wat vind ik belangrijk?”, en “wat voor docent wil ik zijn?”.
En dit gaat dus verder dan zorgen voor AI-bestendig toetsen. We moeten terug naar de basis: waar leiden we voor op? Hans geeft aan “we hebben meer onzekerheid over de toekomst, en daar moeten we onze studenten op voorbereiden. Ik denk dat we hun veel complexere opdrachten moeten geven, dat we de complexiteit van de echte wereld in het onderwijs moeten stoppen. En dan is het prima dat ze AI gebruiken om aan die problemen te werken.”
In het HBO leiden we studenten op voor beroepen, waarvan we steeds minder zeker weten of deze er in de toekomst nog wel zijn. In tijden van AI wordt het steeds belangrijker dat we studenten op deze onzekerheid voorbereiden, zodat ze in staat zijn om in die onbekende toekomst de onzekerheid naar hun hand te kunnen zetten. Natuurlijk zullen er nog veel werksituaties zijn waar je met een AI-gegenereerd product uit de voeten kunt. Maar de wereld wordt complexer en dan schiet AI tekort. Dit vraagt om mensen die zelfstandig kunnen nadenken en dingen kritisch kunnen bezien.
In de laatste jaren zien we een trend waarin we in het onderwijs de meerwaarde van het cijfer (‘Is het voor een cijfer?’) en de focus op het eindproduct ter discussie stellen. Deze beweging hebben we nodig als we nadenken over de toekomst van het onderwijs in tijden van AI. Onderwijs gaat niet over eindproducten, maar over leren en wat er in het hoofd van een student gebeurt, het proces. Uit het gesprek van Johannes en Hans: “maar we hebben het onderwijs zo georganiseerd dat we eigenlijk geen beeld hebben van het proces”.
Er zijn verschillende manieren om dit proces wel in beeld te brengen. Laat studenten expliciteren wat ze leren, welke keuzes ze gemaakt hebben, wat ze doen met de inzichten uit bv. feedback en ga hierover in gesprek. Studenten onderling en met de docent. Hiermee leren studenten kritisch denken en ontwikkelen ze kwaliteitsbesef, waarmee ze ook nog eens beter in staat zijn om AI producten te beoordelen en te verbeteren. Een mooie vorm om dit te doen is te vinden in de theorie van ‘Inner feedback’ en het active feedback model van David Nicol https://lnkd.in/eGhcpwPn
#lerenintijdenvanAI #innerfeedback
Leave a Reply